Puantilizm

Puantilizm (hərfi mənada nöqtə deməkdir) – və ya divizionizm neoimpressionizm rəngkarlığında stilistik istiqamətdir. 1885-ci ildə Fransada meydana gəlmişdir. Əsasında  kəskin mazoklarla, düzgün, dəqiq və ya yaxud düzbucaqlı formalar durur. Rənglərin optik effekt xatirinə fiziki qarışdırılmasına etirazla xaraterizə olunur.

Puantilizmin yaranması gənc rəssam Jorj Seranın rənglərin nəzəriyyəsi ilə bağlı  fəaliyyəti ilə əlaqədardır. Üç əsas təmiz rəngin – qırmızı, sarı və göyün optik qarışdırılması və tamamlayıcı rəng cütləri ( qırmız – yaşıl, göy – narıncı, sarı – bənövşəyi) mexaniki piqment qarışından daha əhəmiyyətli dərəcədə böyük parlaqlıq verir .

O, Şarl Blan, Ejen Şevrelya, Oqden Rud təcrübəsinə əsaslanır və praktikada “Qrand-Jatt adasında bazar günü” adlı əsərdə uğurla tətbiq edir. Bu əsər ilk dəfə 1886-cı ildə son impressionist sərgidə nümayiş olunub.

Bu istiqamətdə Pol Sinyak, Anri Kross, Lyusen Pisarro və 1885- cildən 1890-cı ilədək Kamil Pisarro məşğul olmuşdur.

 İmpressionizmdən şəkildə şəkli və ya hər hansı modeli vurğulamaq məqsədilə seçilirdi – hansı ki, Sera və Sinyaka görə impressionistlər etinasızlıq göstərirdi. Buradan da çox xarakterli rəngkarlıq texnikası yarandı, hansı ki, özündə düzgün formalarda ayrı-ayrı aydın mazokların sistematik mövqeyini əks etdirirdi. Puantalistlər optikaya böyük maraq göstərirdilər və spektrin saf rənglərini mürəkkəb tonlarda yerləşdirməyə cəhd göstərməyə qərar verdilər. Böyük ölçüdə olmayan mazoklar formaların şəklini dəqiq saxlamağa imkan verirdi. Həmçinin dəqiq rəngkarlıq səthinin hər hissəsində fərqli rənglərin nibətini dəqiqləşdirirdi. Qarışdırılmamış saf rəngləri istifadə etməklə onların tamaşaçı gözündə optik qarışdırılması, belə sənət əsərlərinin yüksək dekorativliyi monumental rəsmlərin və divar panellərinin dirçəlişində vacib element idi.